Lateral Epikondilit nedir?

Lateral epikondilit, lateral epikondil ve bilek ekstansör birleşme yerinde ağrıya yol açan tendinopatidir. El bileği ekstansiyonunu gerektiren aşırı yükleyici ve tekrarlayıcı hareketlerle ortaya çıkmaktadır. Tekrarlı ve aşırı yüklenme ile dokunun kuvvet, esneklik ve endurans toleransı aşılarak doku hasarı meydana gelir.  Lateral epikondilit ilk olarak 1873 yılında yazıcı krampı olarak tanımlanmıştır. 1883’te ise Major tenisçilerde ağrıya yol açan durum olduğunu belirtmiştir.  Lateral epikondilit tenisçi dirseği olarak da adlandırılır. Ancak hastaların yalnızca %5-10’u tenis oyuncularıdır.
Lateral epikondilitin en temel nedeni el bileğinin aşırı kullanımıdır. Tenis oynayanlarda çok görülmesinin yanında, el bileğini aşırı kullanan diğer meslek dalları olan boyacılar, oto tamircileri, halı dokumacıları, muslukçular ve temizlik işçilerinde de sık görülmektedir. Hastalığa her yaş grubundan insanlarda rastlamak mümkündür ancak en sık 30-50 yaşları arasında görüldüğü bilinmektedir.
Yavaş ve sinsi olarak başlangıç gösteren bu hastalık zamanla belirti vermeye başlar. Başlangıçta sızlama tarzında olan şikayetler zamanla ilerleyerek dirsek dış yan kısmında ağrı, kol kaslarında güçsüzlük ve günlük yaşam aktivitelerinde bir çok hareketi yapamama gibi belirtilere dönüşür.  Epikondilit (tendinit) terimi, akut inflamatuar bir durumu anlatır ve hastalığın erken dönemlerinde görülür.
Lateral epikondilit tanısı için öncellikle hastadan detaylı hikaye alınmalıdır. Ağrının karakteri, lokalizasyonu, ağrıyı arttıran aktiviteler, ağrı şiddeti ve süresi, yaralanma şekli ve hastanın mekanik şikayetleri olup olmadığı sorgulanmalıdır. İyi bir hikaye alınması ayırıcı tanı için de çok önemlidir. Lateral epikondil üzerinde ve önkol dorsaline yayılan ağrı şikayetine bağlı yapılan klinik muayene ile tanı konulabilir. Lateral epikondilitte yapılan özel testlerle kavrama, el bileği ve orta parmak ekstansiyonunda ağrı ve güçsüzlük görülmektedir. Özellikle lateral epikondil ve çevresinde, ekstansör kasların ortak tendonunda palpasyon ile hiperaljezi oluşarak ağrının artışına neden olmaktadır.
Muayenede yalnızca dirsek değil boyun ve omuz bölgesi de değerlendirilmelidir.  Lateral epikondilite özel testler; Mills testi, Cozens testi, dirençli orta parmak ekstansiyonu ve Thomsen testidir.
Mills testi: Bu testte, fizyoterapist lateral epikondili palpe ederken, pasif olarak hastanın ön kolunu pronasyona, el bileğini tam fleksiyona, dirseğini de ekstansiyona getirir. Lateral epikondil çevresindeki ağrı, testin pozitif olduğunu gösterir.
Dirençli el bileği ekstansiyonu (Cozens testi): Hastanın dirs ği fizyoterapist tarafından stabilize edilir. Fizyoterapist direnç verirken, hastadan ön kolunu pronasyona, el bileğini radial deviasyona ve ekstansiyona getirmesi istenir. Lateral epikondil çevresinde ani ve şiddetli ağrı, testin pozitif olduğunu gösterir.
 Dirençli orta parmak ekstansiyonu: Fizyoterapist, EDK kasında ve tendonunda gerilim yaratarak, hastanın orta parmak ekstansiyon hareketine direnç uygular. Lateral epikondil çevresindeki ağrı, testin pozitif olduğunu gösterir.
Thomsen testi: Omuz 60 derece fleksiyonda, dirsek ekstansiyonda, önkol pronasyon ve el bileği 30 derece ekstansiyonda iken ikinci ve üçüncü metakarpal kemik üzerinden fleksiyon ve ulnar deviasyon yönünde verilen direnç ile ağrı artışı değerlendirilir.

9.513 kere okundu