Fizyoterapist Mehmet Ali Özdemir
Glenohumeral eklem humerus ile scapula arasında meydana gelen vücudun en hareketli, en çok kullanılan eklemlerinden birisidir. Eklemde 180 derece fleksiyon, 180 derece abdüksiyon ve 90 derecelik internal ve eksternal rotasyon hareketlerinin yanı sıra hiperekstansiyon ve horizontal abdüksiyon hareketleri de yapılır. Oldukça hareketli bir yapıya sahip olan bu eklemin stabilizasyonu eklem kapsülü, rotator cuff kasları negatif eklem içi basınç ve bicepsin uzun başı ile sağlanır. Alexander ve arkadaşları yaptıkları çalışma da glenehumeral eklemin stabilitesinde bicepsin uzun başının katkısını incelemiş, aşağıda ki sonuçları elde etmişlerdir.
Glenoid kavite ve humerus başının nispeten uyuşmayan eklem yüzeyleri glenohumeral eklemin (GHE) doğal olarak stabilitesini bozar. Statik ve dinamik dokular stabiliteyi sağlamak için birlikte çalışır. Bu çalışmanın amacı, negatif eklem içi basınç ve biseps kası uzun baş tendonunun omuz stabilitesine katkısını araştırmaktır.
Glenohumeral eklemde eklem kapsülünün en gevşek olduğu açı 30 derece ve en gergin olduğu açı 90 derece abüksiyondur. Eklem kapsülünün bütünlüğünün bozulduğu durumlarda, tüm yönlerde bu açılarda artış gözlenir. Glenohumeral eklemde anteroposterior yönde oluşan 30 derecelik abdüksiyon ise en büyük artış olarak gözlendi. Biceps uzun baş tendonu 20N ile yüklendiğinde, tüm yönlerdeki kaymalar azalır, özellikle glenohumeral eklemin anteroposterior ve inferior yönündeki 30 derecelik abdüksiyonunda bu azalma tavan yapar. Bu etki özellikle küçük derecelerdeki kaymalarda daha belirgin olarak gözlendi.
Rotator manşet yırtıkları gibi patolojik durumlarda, glenohumeral eklem kapsülünün bütünlüğü bozulur ve bu da eklemin kayma derecesinin artmasına ve dolayısıyla instabilitenin bozulmasına neden olur.
2.969 kere okundu
