Fizyoterapist Mehmet Ali Özdemir
Bu makale uzun mesafeli koşucularda sıklıkla görülen bacak yaralanmalarının anatomisi ve biyomekanisine odaklanmaktadır.
– Medial tibial stres sendromu (% 4.9) posteromedial tibia’da soleus ve derin fleksör kaslar ve aponevroz ile oluşan traksiyonla olur periostitis ya da kemik korteksine aşırı yüklenmesi ile oluşur. MTSS’li kişilerde artmıi ayak plantar fleksiyonu, pozitif naviküler drop azalmış kalça internal rotasyon görülür; ayrıca bu kişilerde azalmış yürüme hızı, ayağın mediline binmiş aşırı yük, aşırı pronasyon ve antrenman şiddeti ve süresinde ani azalmada görülür. Bu faktörler solusun pronasyona karşı koyması nedeni ile soleus’daki gerginliği arttırır.
-İnsersiyonel olmayan aşil tendinopatiler (% 4. koşu esnasında aşil tendonuna binen yük vücut ağırlığını 12.5 katı artar; mikroskobik hasar olmadan tendon % 4 oranında uzayabilir (makroskopik yırtık tendonun % 8’den fazla uzaması ile olur). Aşırı lateral topuk vuruşu ve kompansatuvar ayak pronasyonu, değişmiş diz kinematiği, azalmış kas aktivitesi (rectus femoris, gluteus medius) ayrıca azalmış fleksibilite, ve gastrocnemius ve soleus kaslarının aşırı kullanımı ve engebeli yüzeylerdeki aktivitesi gibi durumlar aşil tendonundaki gerilimi arttırarak tendinopatiye sebep olabilir.
Yazının 2.bölümü için tıklayınız: http://www.fztozdemir.com/uzun-mesafe-kosusu-yaralanmalari-2/
Kaynak:Sports Health 4 (2012)
993 kere okundu
